కిందకి వెళ్ళిన కవితతో ఆమె తల్లి “తోట లోంచి మావిడి పళ్ళను పంపించమని ఆయనకి చెప్పాను. ఇప్పటివరకూ పంపలేదు. ఒకసారి ఫోన్ చెయ్.” అంది. కవిత తన తండ్రికి కాల్ చేస్తే, “ఔట్ ఆఫ్ కవరేజ్ ఏరియా..” అని వినిపించింది. అదే మాట తల్లితో చెబితే, ఆమె కాస్త బాధపడుతూ, “అరెరే! పిల్లలు ఇష్టంగా తింటారని తెమ్మన్నానే. ఇప్పుడెలా?” అంది. ఆమె నోటి వెంట ‘పిల్లలూ’ అన్న మాట వినబడగానే కవితకు ఒక ఐడియా వచ్చింది. వెంటనే, “రమేష్, రవీ..” అని పిలిచింది గట్టిగా. కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ కిందకి వచ్చారు. కవిత వాళ్ళకి విషయం చెప్పి, “తాతయ్య తోటలో ఉంటారు. పోయి తీసుకురండి.” అంది. వాళ్ళిద్దరూ మొహాలు చూసుకుంటుంటే, “బయట బైక్ ఉంది, పోయి రండిరా..” అంది కవిత నవ్వుతూ. బైక్ ఉందీ అనగానే సహజంగానే ఇద్దరికీ హుషార్ వచ్చేసింది. గెంతుకుంటూ బయలుదేరారు. వాళ్ళు వెళ్ళిన తరవాత తల్లితో, “వాళ్ళు తెస్తారులే అమ్మా, నేను కాస్త నిద్రపోవాలి. అస్తమానూ నన్ను పిలవకు.” కాస్త విసుక్కున్నట్టుగా అనేసి, పైకి తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది. పిల్లలు రావడానికి కనీసం గంట పడుతుందని ఆమెకి తెలుసు.
గదిలోకి వెళ్ళేసరికి ప్రమీల మంచంపై వెల్లకిలా పడుకొని, కళ్ళు మూసుకొని ఉంది. ఆమె రెండు చేతులూ స్థనాలపై ఉన్నాయి. చిన్నగా నొక్కుకుంటుంది ఆమె. అది చూసి, చిన్నగా నవ్వుకొని, నిశ్శబ్ధంగా తలుపు గడియ పెట్టేసి, మెల్లగా నడుస్తూ వెళ్ళి, నెమ్మదిగా ఆమె పక్కన పడుకుంది. ఆ అలికిడికి కళ్ళు సగం తెరిచి, ఓరకంట కవితను చూసి, చిన్నగా నవ్వింది ప్రమీల. ఆ నవ్వు మత్తుగా ఉంది. కవిత ఆమెకు దగ్గరగా జరిగి, ఆమె నడుముపై చేయి వేయగానే, ఆమె కవిత వైపు తిరిగింది. ఆమె కళ్ళలోకి చూస్తూ చిన్నగా నవ్వి, “ఏం చేస్తున్నావే!?” అంది కవిత గుసగుసలాడుతూ. ఆమె కవితకు అతుక్కుపోతూ, “నువ్వూ, నీ కొడుకూ…ఇద్దరూ ఇద్దరే…అలా వేడెక్కించి వెళ్ళిపోవడమేనా!” అంది చిరుకోపంగా. కవిత ఆమె నుదుటిపై ముద్దు పెట్టి, “అందుకేగా నేను వచ్చిందీ…” అంది. ప్రమీల “మ్..”
అని చిన్నగా నిట్టూర్చింది. కవిత ఆమెనే చూస్తూ నెమ్మదిగా తన బట్టలు విప్పసాగింది. కవిత తన బట్టలు విప్పుతుంటే, ప్రమీలకు ఒళ్ళంతా సెగలు పుట్టసాగాయ్. ఒంటి మీద బట్టలు కూడా బరువుగా అనిపించి, ఆమె కూడా తన బట్టలు విప్పేసి, కవితతో పాటూ నగ్నంగా తయారయ్యి, మంచం మీద మళ్ళీ వెల్లకిలా పడుకుంది. కవిత ఒకసారి ఆమె నగ్నదేహాన్ని తేరిపారా చూసి, తన చూపుడు వేలిని ఆమె నుదుటిపై ఉంచింది. ఆమె “హూఁ…” అని చిన్నగా నిట్టూర్చింది. కవిత తన వేలును నెమ్మదిగా కదుపుతూ, నుదిటిపై నుండి, ఆమె ముక్కుమీదుగా, ఆమె పెదవుల పైకి జార్చింది. కవిత వేలు తన పెదాలకు తాకగానే, ప్రమీల ఆ వేలిని రెండు పెదవులతో అందుకొని, చిన్నగా చప్పరించసాగింది. ఎందుకో ఆమె అలా చప్పరిస్తుంటే, కవితకు ఒళ్ళంతా పులకరింతలు మొదలయ్యాయి. తన వేలును నెమ్మదిగా ఆమె పెదాల మధ్య నుండి బయటకి తీసింది. ఆమె అలా తీయగానే, ప్రమీల నిరసనగా “ఉష్..” అంది. కవిత మోహంగా నవ్వుతూ, “నా కొడుకుది చీకుతున్నట్టు ఉందా!” అంటూ, ఆ వేలిని ప్రమీల కంఠం మీదుగా కదుపుతూ, ఆమె స్థనాల మధ్య చీలిక దగ్గరకి తెచ్చి ఆపింది. ఉద్వేగంతో ప్రమీల స్థనాలు ఎగిరిపడుతున్నాయ్.
ఆ ఉద్వేగంతోనే ఆమె భారంగా ఊపిరి పీలుస్తుంది. కవిత నెమ్మదిగా అ చీలిక మీద వేలితో రాస్తూ, తన అరచేతిని ప్రమీల స్థనంపై బోర్లించి, చిన్నగా నొక్కింది. ప్రమీల “మ్..” అంటూ, కవిత వైపు తిరిగింది. కవిత చిన్నగా నవ్వుతూ, ఆమె పెదవిపై ముద్దు పెట్టింది. దాంతో “అబ్బా! కవితా!!” అంటూ, ఆమె పిర్రలపై చేయి వేసి దగ్గరకి లాక్కుంది. కవిత దాదాపుగా ఆమె పైకి ఎక్కిపోతూ, ఆమె స్థనాన్ని కసిగా నలుపుతూ, “ఒళ్ళంతా బరువెక్కిపోతుందే…” అంది. “అవునా! నాకు కూడా ఎక్కిపోయిందే..” అంటూ ఆమె పిర్రలను కసిగా నలపడం మొదలెట్టింది. ఆమె తన పిర్రలను నలుపుతుంటే, కవితకు ఇంకా కసెక్కిపోసాగింది. దాంతో ఒక్కసారిగా వెల్లకిలా తిరిగి, ప్రమీలను తన పైకి లాక్కొంది. తన స్థనాలు ప్రమీల స్థనాల కింద నలుగుతుంటే, తియ్యగా మూలుగుతూ, గట్టిగా ఆమెని అదుముకుంటూ, తన తొడలను దూరం చేయగానే, ఇద్దరి పువ్వులూ ఒకదానితో ఒకటి తాపడం అయిపోయాయి. తన రెండు కాళ్ళనూ ప్రమీల తొడల చుట్టూ ముడేసి, “కిందా పైనా వేడెక్కిపోతుందే…ఏమైనా చేయవే…” అంది కవిత. “ఏం చేయనూ!?” అంది ప్రమీల ఆమె బుగ్గలపై ముద్దు పెడుతూ. ఆమెకి తన పెదాలను అందిస్తూ, “నా సళ్ళను నలిపేయ్.
నా పువ్వుని చిదిమేయ్..” అంటూ ఉండగానే, ప్రమీల చటుక్కున ఆమె పెదవిని అందుకొని, పక్కకి ఒరుగుతూ, ఆమె తొడల మధ్య చేతిని దూర్చి, పువ్వుని నలపసాగింది. కవిత “మ్..” అంటూ, తన చేతిని ప్రమీల తొడల మధ్య దూర్చింది. ప్రమీల “అబ్బా!” అని, “లోపలకి తోయవే…” అంటూ తన వేళ్ళని కవిత పువ్వులోకి దూర్చి కెలకసాగింది. “స్..అమ్మ లంజా…ఏం కెలుకుతున్నావే..” అంటూ, తను కూడా ఆమె పూ రెమ్మలను సవరదీయసాగింది. ఆ కెలుకుడుకి ఇద్దరూ పిచ్చెక్కిపోతున్నారు. “మ్..మ్..” అని, మూలుగుతూ, ఒకరిపెదాలు మరొకరు కొరుక్కుంటూ, మిన్నాగుల్లా పెన వేసుకొని అటూఇటూ దొర్లసాగారు. ఎంత చేసుకున్నా ఇంకా ఏదో కావాలనిపిస్తుంది. ఇక ఆపుకోలేక కవిత గబుక్కున ప్రమీల తోసేసి, తలకిందులుగా తిరిగి, తన తొడల మధ్యకు ప్రమీల మొహాన్ని లాక్కొని, ఆమె తొడల మధ్యలోకి తన మొహాన్ని పెట్టేసింది. ప్రమీల “ష్..ష్…” అని మూలుగుతూ, కవిత పువ్వు మీద పిచ్చిగా ముద్దులు పెట్టసాగింది. కవిత అయితే, కసిగా ప్రమీల పువ్వును కొరుకుతూ, పూ పెదాలను విడదీసి, నెమ్మదిగా నాలికతో అరగదీయసాగింది. ప్రమీల కూడా కవిత పువ్వులో తేనెను చిలకసాగింది.
ఆ మధనానికి ఇద్దరూ ఈ లోకం మరచిపోయి కమ్మగా మూలగసాగారు. అలా మూలుగుతూ, ప్రమీల కవిత పైకి ఎక్కేసింది. పైనుండి ప్రమీల కవిత పువ్వుపై తన నోటితో డాడి చేస్తుంటే, కింద ఉన్న కవిత ప్రమీల పిర్రలను కసిగా పిసుకుతూ, ఆమె పువ్వుని తన నోటితో కుమ్మసాగింది. ఇద్దరికీ ఊటలు ధారాపాతంగా కారసాగాయి. కసిగా ఊగిపోతున్నారు. “అబ్బా! కవితా…దూలెక్కిపోతుందే…కొరికేయవే..” అంటూ, ఆమె పువ్వుని కసిగా కొరికింది ప్రమీల. కవిత గట్టిగా కొరికేస్తూ, పక్కకి దొర్లి ప్రమీలను తన మీదకు వచ్చేట్టు చేసింది. ప్రమీల కవిత పిర్రలను నలుపుతూ, “ఏం ఉంటాయే నీ పిర్రలు! వీటిని చూసే మా అబ్బాయి పిచ్చెక్కిపోయి ఉంటాడు.” అంది. “మరి నీ పిర్రలో!? వాటి మధ్య మా అబ్బాయిది దిగితే ఎలా ఉంటుందో!” అంది కవిత కసిగా. ప్రమీల ఒకసారి ఆమె పువ్వుని తలతో గుద్ది, “ఎలా ఉంటుందో తెలియాలంటే. దగ్గరుండి మీ అబ్బాయితో కుమ్మించు.” అంది. “అలా కుమ్మించాలంటే, నన్ను మీ అబ్బాయి కుమ్ముతూ ఉండాలి… అప్పుడయితేనే బావుంటుంది.” అంది ఆయాసపడుతూ.
ప్రమీల కూడా ఆయసపడుతూ, “ఆ హడావుడిలో నా మీద మా అబ్బాయీ, నీ మీద మీ అబ్బాయీ ఎక్కేస్తారేమోనే…” అంది. “ఎక్కితే ఎక్కనియ్…రెండు సుఖాలు దక్కుతాయ్..” అంది కవిత ఒగరుస్తూ. ఆ మాటలకు ఇద్దరికీ పిచ్చెక్కి చెమటలు పట్టేస్తున్నాయ్. ఒకరినొకరు నలిపేసుకుంటూ మూలగసాగారు, అయితే ఈ సారి కాస్త గట్టిగా. సరిగ్గా అదే సమయానికి తమ రూం దగ్గరకి వెళుతున్న రవి, రమేష్ లు ఆ మూలుగులు విని ఒక్కసారిగా ఆగిపోయి ఒకరిమొహం ఒకరు చూసుకున్నారు. తరవాత ఆ గది కిటికీ ఒకదాన్ని కొద్దిగా తెరిచి, లోపలకి చూసారు. అక్కడ తమ తల్లులు ఇద్దరూ నగ్నంగా ఉండడం చూసి షాక్ అయ్యారు. వాళ్ళు చేస్తున్న పనిని, రెండు నిమిషాలు చూసారు. ఆ తరవాత కిటికీని నెమ్మదిగా మూసేసి, తమ గదిలోకి పోయారు. (ఇంకా ఉంది)