అక్కడ ఒక పాన్ డబ్బా పక్కన నిలబడి శీనుగాడు సిగరెట్ కాలుస్తున్నాడు. వాడిని చూసి కవిత, “కరెక్ట్ తైంకి దొరికాడే నీకూ..” అంది. “నాకు ఒక్కదానికే కాదు, మన ఇద్దరికీ..” అని కరెక్ట్ చేసింది. “వాడు మన పిల్లల కంటే సంవత్సరం…
Okkasari alusiste
మూడో రోజున, ప్రమీల భర్త షాప్ కి వెళ్ళిన గంట తరవాత, ఆమె వంట చేసుకుంటూ ఉండగా, డోర్ బెల్ మోగింది. “ఈ టైం లో ఎవరా!?” అనుకుంటూ, వెళ్ళి తలుపుతీసి, బయట ఉన్న వ్యక్తిని చూసి ఒక్కక్షణం ఆశ్చర్యపోయింది. “ఉన్నాడా…
భర్త కళ్ళు తెరవడం ఆదాటుగా గమనించిన ప్రమీల, చప్పున అతనికి వ్యతిరేక దిశలోకి తిరిగింది. ఆమె పైనుండి రమేష్ పక్కకి జారిపడుతూ ఉండగా, ఆమె భర్త ఆమె వీపుమీద తట్టి పిలిచాడు. “ఊఁ..” అంది ఆమె నిద్రలో అన్నట్టుగా. “ఏమయిందీ!?” అన్నాడు…
కవిత తలుపు తెరవగానే, ప్రమీల లోపలకి వచ్చి, అక్కడ ఉన్న రవి, రవళిలను చూసి, “మ్..వీళ్ళకు కూడా అయిపోయిందా!?” అంది. “దిగ్విజయంగా..” చెప్పింది కవిత నవ్వుతూ. “ఇక మనకి మిగలనివ్వరే వీళ్ళూ..” అంది ప్రమీల. “ఫరవాలేదులేవే, అంతగా అయితే మనమే వేరేవాళ్ళని…
కవిత తలుపు తెరవగానే, ప్రమీల లోపలకి వచ్చి, అక్కడ ఉన్న రవి, రవళిలను చూసి, “మ్..వీళ్ళకు కూడా అయిపోయిందా!?” అంది. “దిగ్విజయంగా..” చెప్పింది కవిత నవ్వుతూ. “ఇక మనకి మిగలనివ్వరే వీళ్ళూ..” అంది ప్రమీల. “ఫరవాలేదులేవే, అంతగా అయితే మనమే వేరేవాళ్ళని…
ఆమె వాళ్ళ దగ్గరకి వచ్చి, రవి చెవిపట్టుకొని మెలిపెడుతూ, “నీకేం చెప్పానురా!? ఇలాంటివి చేసేటప్పుడు తలుపులు గెడ పెట్టుకోమని చెప్పానా! నేను కాబట్టి సరిపోయింది, లేకపోతే!?” అంది. రవి తన చెవిని వదిలించుకుంటూ “సారీ ఆంటీ!” అన్నాడు. కవిత వెళ్ళి తలుపు…
ఇకపోతే, రవీ రవళి కథను చూద్దాం. రవి రూంలోనుండి బయటకు పోయి, డాబా పిట్టగోడ దగ్గర నిలబడ్డాడు. కొద్దిసేపటి తరవాత రవళి వచ్చి, అతని పక్కన నిలబడింది. ఆమె రాగానే “ఏంటీ! మీ అక్కకు బావతో పనీ!?” అన్నాడు నవ్వుతూ. ఆమె…
వాళ్ళు తమగదికి చేరి, డ్రెస్ మార్చుకొని, కొత్త పొజిషన్ ఇచ్చిన కిక్కును ఎంజాయ్ చేస్తుండగా, రవళి; రాజీలు లోపలకి వచ్చారు. వాళ్ళను చూడగానే, ఇద్దరూ ఉన్న పొజిషన్ నుంచి లేచి, “ఏంటి పాపలూ! బైట భజన జరుగుతుంటే ఇలా వచ్చారూ!?” అన్నారు….
మధ్యాహ్నం భోజనాల వేళకి కిందకి వచ్చారు రమేష్, రవి. భోజనాలు చేస్తుండగా రవళి, రాజీలు తమను చూసి, వాళ్ళలో వాళ్ళే నవ్వుకోవడం, మోచేతులతో పొడిచేసుకోవడం గమనించారు. భోజనాలు అయిన వెంటనే తమ తల్లులని తమ గదికి తీసుకుపోయి, ఏమిటి సంగతని అడిగారు….