నవంబర్ నెల.
సాయంత్రం అయ్యేసరికి చలి చలి గా ఉంటుంది. పర్వీన్ కి నెలసరి వల్ల గత ఆరు రోజులు గా దూరం గా ఉన్నాం. నాకు బాగా కుతి గా ఉంది. కార్ నడుపుతూనే ఒక చేత్తో తొడల మధ్య తడుముకున్నాను. సగం గట్టి పడి ఉంది. వెళ్ళగానే ఎక్కేయ్యాలని ఉంది.
షోయబ్ గురించి మేము మాట్లాడుకుని పదిహేను రోజులయింది. ఆ తర్వాత తను మళ్ళీ ఆ టాపిక్ తేలేదు. నేనూ ఎత్తలేదు. కానీ తనని చేస్తున్న ప్రతి సారీ వాడు పర్వీన్ మీద ఊగుతున్నట్టు ఊహించుకోవడం మాత్రం నేను మానలేదు.
ఇంటి బయట మూడు జతల కొత్త చెప్పులు చూడగానే ఉసూరుమనిపించింది. ఎవరో వచ్చినట్టున్నారు. వెంటనే ఎక్కేసే ప్లాన్ కుదరదని తెలిసిపోయింది.
లోపలికి అడుగు పెడుతుండగానే పర్వీన్ నవ్వుతూ ఎదురోచ్చి ఎవరోచ్చారో చెప్పండి అంది.
ఈ లోపలే గది లోంచి అమ్జాద్ వాళ్ళ తాతయ్య, అమ్మమ్మ బయటికి వచ్చారు.
వాళ్ళు మధ్యాహ్నం వచ్చారట. మరో గంటలో ఔసియా వెళ్తారంట. అమ్జాద్ రాలేదా అని క్యాజువల్ గా అడిగాను.
వచ్చాడు. లోపల కంప్యూటర్ చూస్తున్నాడు అంది పర్వీన్. కాసేపు వాళ్ళతో మాట్లాడి మా బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాను. హాయ్ అంకుల్ అని పలకరించాడు కంప్యూటర్ స్క్రీన్ మీది నుంచి తల ఎత్తకుండానే. షార్ట్స్ లో ఉన్నాడు. బెడ్ వైపు చూశాను. దుప్పటి నలిగిపోయి ఉంది. కిటికీ లన్నీ మూసేసి ఉండడం తో గదంతా అదో రకమైన స్మెల్ పరచుకొని ఉంది.
మగా ఆడ కలిసి చేసుకొనే పనిలో ఊరే ద్రవాలు, చెమట కలగలిపిన స్మెల్ అది. ఆన్ మిస్టేకబుల్ స్మెల్ ఆఫ్ ఫకింగ్! ఉద్రేకం కలిగింది. బాధ కూడా.
బయటికెళ్ళి ఫ్రిజ్ లోంచి బాటిల్ తీసి నీళ్ళు తాగుతూ ముసలి వాళ్ళ తో మాట్లాడుతున్న పర్వీన్ వంక చూశాను. తన ముఖం అలసటగా ఉంది కానీ ఏదో కొత్త వెలుగు కనిపిస్తుంది. అమ్జాద్ తాత చెబుతున్నాడు – మధ్యాహ్నం మూడు గంటలు నిద్రపోయామని, రాత్రి జర్నీకి ఇబ్బంది ఉండదని.
అంటే వాళ్ళిద్దరూ ఆ గదిలో నిద్రపోతుంటే, మా బెడ్ రూమ్ లో వాడితో ఒంటరిగా పర్వీన్…
గుండెలో కలుక్కుమంది.
లంజ…
బాగా దెబ్బ వేయించుకొని ఉంటుంది. ఇరవై రెండేళ్ల అమ్జాద్ బాగా కుమ్మి ఉంటాడు.
బాల్కనీ లోకి వెళ్ళి సిగరెట్ వెలిగించుకున్నాను. మనసంతా అదోలా ఉంది. మొన్న ఎవరి చేతన్నా దెంగించుకోవే చూస్తాను అన్నానే గానీ, అది నిజం అయి ఉంటుంది అనే ఆలోచన ఇబ్బంది గా ఉంది.
అయినా చిత్రం గా నా జండా మాత్రం నిక్కి బుసలు కొడుతూ ఉంది. చేత్తో మా వాణ్ని తడుముకున్నాను. సమ్మగా అనిపించింది. మనసు మూలిగింది. వాళ్ళు వెళ్లిపోగానే తనతో సీరియస్ గా మాట్లాడాలి అనుకున్నాను.
మరో అరగంట కి వాళ్ళు వెళ్ళిపోయారు. నేను స్నానం చేసి వచ్చేసరికి మంచం మీద కొత్త దుప్పటి పరచి ఉంది. టీవీ ముందు కూర్చున్నానే గానీ పరధ్యాన్నం గా ఉంది.
కాసేపటికి పర్వీన్ కూడా స్నానం చేసి పొట్టి షార్ట్స్, పైన ట్రాన్స్ పరెంట్ గా ఉన్న టాప్ వేసుకొని వచ్చింది. పచ్చగా మెరిసి పోతున్న తొడలు కళ్ళు చెదరగొడుతున్నాయి.
ఆ షార్ట్స్ చాలా రోజుల కిందట నేను కరాచీ లో కొన్నది. వేసుకొమ్మని చాలా సార్లు అడిగినా తను తర్వాత అంటూ వాయిదా వేసేది. ఈ రోజు సడన్ గా వేసింది. ఎందుకో…
ఆ షార్ట్స్ ఎంత చిన్నది అంటే, దాదాపు ప్యాంటీ లా ఉంటుంది.పల్చటి క్లాత్. అది రెండు తొడల మధ్యా అతుక్కుపోయి, ఉబ్బెత్తుగా ఉండే దిమ్మ షేప్ తెలుస్తూంది. అరచెయ్యంత పరిమాణం లో ఉన్న పూ ప్రదేశం మధ్య క్లాత్ మడతపడి పొడవాటి చీలిక స్పష్టం గా తెలుస్తోంది.
పర్వీన్ ఫేస్ లో కొత్త వెలుగు కనబడింది. రేడియంట్ గా ఉంది. బాగా దెబ్బ పడ్డ ఆడదానికి అలా మొహం లో ఆ వెలుగు వస్తుందట.
వాళ్ళకు మూడు గంటల టైమ్ దొరికి ఉంటుంది. కనీసం మూడు సార్లు వేసి ఉంటాడు. కుర్రాడు కదా వెంట వెంటనే లేస్తుంది!
నేను మొహం మాడ్చుకుని ఉండటం గమనించే ఉంటుంది. దగ్గరకొచ్చి ఏదైనా అనునయంగా మాట్లాడుతుందేమోనని ఎదురుచూశాను. ఓ కాలు సోఫా మీద పెట్టి మరో కాలు ఎడం గా జరిపి పువ్వు బాగా విచ్చుకున్న పొజిషన్ లో టీవీ చూస్తుంది. అదే ఇంకో రోజయితే వెళ్ళి తల తన తొడల మధ్య దూర్చేద్దును. బెట్టుగా తల తిప్పుకున్నాను.
డిన్నర్ అయ్యాక బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళి లైట్ ఆర్పీ మౌనం గా పడుకున్నాను. పది నిముషాల తర్వాత లోపల కొచ్చి బెడ్ లైట్ వేసి, మంచం మీదికి వచ్చింది. వచ్చీ రావడం తోటే నా మీదికి వాలి, పైజామా మీద చెయ్యేసి గుప్పిడితో నా దడ్డు పట్టుకొని నోక్కింది. మనసులో అసహనం వల్లనేమో నేను మెత్తబడ్డాను.
ఏంటీ ఆఫీస్ లో ఏమన్నా అయిందా, అలా ఉన్నావు అంటూ పైజామా లోకి చెయ్యి దూర్చి నిమరడం మొదలు పెట్టింది.
నేను మాట్లాడలేదు. నా రెండు కాళ్ళ మధ్యా చేరి నా వైపే చూస్తూ టాప్ తీసేసుకుంది.
బంగారు బంతుల్లాంటి రొమ్ములు బయటపడ్డాయి. ఇన్నేళ్ల నుంచి నలుపుతున్నా వాటి బిగి తగ్గలేదు. నిపిల్స్ నిక్కబొడుచుకుని ఉన్నాయి. చేతులు పైకెత్తి జుట్టు ముడేసుకుంటుంటే ఆ రోజే క్లీన్ చేసుకున్న చంకలు బెడ్ లైట్ వెలుతురులో మెరుస్తున్నాయి. కండ పట్టిన నడుము వంపు మీద ఒక్క మడత… లోతైన బొడ్డు చుట్టూతా ముద్దుగా కొరుక్కోవాలనిపించేలా ఉంది .
నా నిర్ణయం మెత్తబడుతోంది. నా రాడ్ గట్టిపడుతోంది.

 

0 0 votes
Article Rating

Categorized in:

Tagged in: